GEREĞİ GİBİ HACC YAPANLAR
Ebu Hüreyre (r.a.)’ın rivayetiyle şöyle buyuruyor:
Rasulullah (s.a.s.):
“Umre, diğer Umre’ye kadar ikisi arasındaki zaman içinde işlenen (küçük) günahlara keffârettir. Mebrûr (kabul edilmiş) Hacc ise, onun karşılığı (bazı günahların affedilmesi değil) ancak cennettir.”[1]
Umre’nin kefâret olduğu bildirilen günahlardan maksad, küçük günahlardır. Yani, bir mü’min bir umre yapar, bir süre sonra tekrar Umre yaparsa, ikinci Umre, bu süre zarfında işlenen küçük günahlara kefâret olur. Cuma namazı hakkında da böyle rivayetleri vardır.[2] O rivayetler de böyle yorumlanmıştır.
Mebrûr Hacc’dan maksad, makbul Hacc’dır. Bazılarına göre Mebrûr Hacc ile kasdedilen mânâ, Hacc ibadetiyle meşgul olunduğu sürece bütün günahlardan uzak kalınarak ifâ edilen Haccdır. İmam Nevevî (rh.a.), bu son yorumu tercih etmiştir.
İmam Kurtubî (rh.a.) de:
-Mebrûr Hacc ile ilgili yapılan yorumlar, birbirine yakın mânâlardır. Hepsinden çıkan sonuç şudur:
Mebrûr Hacc, mükemmel bir şekilde, bütün hükümlerine riâyet edilerek istenilen biçimde ikmâl edilen Hacc’dır! demiştir.[3]
Ebu Hüreyre (r.a.)’dan.
Rasulullah (s.a.s.) şöyle buyurur:
“Kim Allah rızası için hacc yapar da cinsî münasebette ve ona davet eden hareketlerde bulunmaz ve taat yolundan dışarı çıkmaz ise, o kimse (günahlardan sıyrılıp) anasının onu doğurduğu günkü gibi tertemiz dönmüş olur.”[4]
Rabbimiz Allah şöyle buyurur:
“Hacc, bilinen aylardır. Böylelikle kim onlarda haccı farz eder (yerine getirir) se, (bilsin ki) haccda kadına yaklaşmak, fısk yapmak ve kavgaya girişmek yoktur. Siz hayır adına ne yaparsanız, Allah, onu bilir. Azık edinin, şübhesiz azığın en hayırlısı takvadır. Ey temiz akıl sahibleri, Benden korkup sakının.”[5]
Amr b. Âs (r.a.)’dan.
Rasulullah (s.a.s.), Amr b. Âs’a hitaben:
“Bilmez misin ki İslâm, kendinden önceki günahları yok eder. Hicret de, ondan önceki günahları yok eder. Hacc da ondan önceki günahları yok eder!”[6]
[1] Sahih-i Buhârî, Kitabu’l-Umre, B.1, Hds.1.
Sahih-i Müslim, Kitabu’l-Hacc, B.79, Hds.437.
Sünen-i Tirmizî, Kitabu’l-Hacc, B.88, Hds.937.
Sünen-i İbn Mace, Kitabu’l-Menasik, B.3, Hds.2888.
Sünen-i Neseî, Kitabu Menasiku’l-Hacc, B.3, Hds.2612-2613,2619,2621.
[2] Ebu Hüreyre (r.a.)’dan.
Rasulullah (s.a.s.) şöyle buyurur:
“Büyük günahlardan kaçındığı takdirde beş vakit namaz, iki Cuma ve iki Ramazan, aralarındaki günahlara keffârettirler.”
Sahih-i Müslim Kitabu’t-Tahare, B.5, Hds.16.
Sünen-i İbn Mace, Kitabu İkametü’s-Salâ, B.79, Hds.1086.
Sünen-i Tirmizî, Kitabu’s-Salat, B.160, Hds.214.
[3] Haydar Hatipoğlu, A.g.e., C.8, Sh.52.
[4] Sahih-i Buhârî, Kitabu’l-Hacc, B.4, Hds.7.
Ebvabu’l-Muhsar, B.10, Hds.13-14.
Sahih-i Müslim, Kitabu’l-Hacc, B.79, Hds.438.
Sünen-i Tirmizî, Kitabu’l-Hacc, B.2, Hds.807-808.
Sünen-i İbn Mace, Kitabu’l-Menasik, B.3, Hds.2889.
Sünen-i Neseî, Kitabu Menasiku’l-Hacc, B.4, Hds.2617.
[5] Bakara, 2/197.
[6] Sahih-i Müslim Kitabu’l-İman, B.54, Hds.192.
İmam Ahmed b. Hanbel, el-Müsned, C.1, Sh.135, Hds.56/98.