Ebu’d-Derdâ (r.a.)’ın rivayetiyle şöyle buyurur Rasulullah (s.a.s.):

“(Anne veya) baba, cennet kapılarının en hayırlısından cen­nete girmeye sebebdir. Sen, onların hakkını yerine getirme­mekle o kapıyı kaybet veya onları hoşnud etmekle o kapıyı koru, elde etmeye çalış!”[1]

Rabbimiz Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:

“Biz insana, annesini-babasını (onlara iyilik yapmasını) tavsiye ettik. Annesi onu, güçsüzlük üstüne güçsüzlükle ta­şımıştı. Onun sütten kesilmesi de iki yılda olur. “Bana ve annene-babana şükret. Dönüş yalnız Banadır” dedik.”[2]

Ebu Hüreyre (r.a.) anlatıyor:

Rasulullah (s.a.s.) şöyle buyurur.

“Burnu yere sürünsün! Sonra burnu yere sürünsün! Sonra burnu yere sürünsün!”

-Kimin ya Rasulullah? diye soruldu.

“İhtiyarlığı anında annesi ile babasından birine yahud her ikisine yetişip de, onlar sebebiyle cennete giremeyenin.” buyur­dular.[3]

Muâviye b. Cahime (r.a.) anlatıyor:

Cahime, Rasulullah (s.a.s.)’e gelerek:

-Ya Rasulullah, savaşa katılmak istiyorum. Bunu, sormaya geldim, dedi.

Rasulullah (s.a.s.):

“Annen sağ mı?” diye sordu.

-Evet! deyince,

Rasulullah (s.a.s.):

“Annene hizmet et! Çünkü cennet onun ayakları altında­dır!”buyurdu.[4]

Muvahhid mü’min olan anne ve babanın kadrini bilmek, onlara karşı mütevazı olmak ve gerekli vazifesini yerine getir­mek, cennete girmeye vesiledir… Abdullah ibn Ömer (r.anhuma), bu konunun ciddiyetini beyan etmiş ve bu konu­nun önemine dikkat çekmiştir..

Necedat’tan bir kişi anlatıyor:

İbn Ömer, bana dedi ki:

-Cehennemden korkar ve cennete girmek ister misin?

Ben:

-Evet, vallahi! dedim.

Bana:

-Annen-baban hayatta mı? diye sordu.

-Yanımda yalnız annem var, dedim.

-Allah’a yemin ederim ki, eğer annene yumuşak söz söyler­sen ve ona yemek yedirirsen, büyük günahlardan sakındıkça, muhakkak cennete girersin! dedi.[5]